Montessori terimlerinden “normalleşme”, genellikle endişe verici bir durum olarak görünür. Çocuklar arasında aynılaştırma gibi bir anlama geldiği düşünülür. Ancak Montessori eğitiminde, “normalleşme” terimi “tipik” veya “ortalama” anlamlarını taşımaz. Normalleşme, çocuk gelişiminde, çocukların topluma katkıda bulunacakları benzersiz bir süreci tanımlamak için kullanılır.
Normalleşme, çocuğun halihazırda doğasında taşıdığı potansiyele ulaşmasını tanımlar. İnsan doğasında keyifle, isteyerek çalışma, konsantre olma, sürdürülebilir bir disiplin ile çalışma ve sosyalleşme becerileri vardır. Bu becerilerin ortaya çıkması, normalleşme sürecini tanımlar. Sürece normalleşme, süreci yaşayan ve potansiyeline ulaşan çocuğa da normal çocuk tanımı kullanılır. Dilimizdeki ve genel anlamı itibariyle yanlış anlaşılabilse de, asıl taşıdığı anlam daha yücedir.
Normalleşmiş bir çocuğun 4 öne çıkan özelliği bulunur;
- Çalışma sevgisi: İşini özgürce seçme ve keyifle çalışma yeteneği
- Konsantrasyon: İlgilendiği konu hakkında sürekli çalışma yeteneği
- Öz-disiplin: Kendi kendine odaklanma becerisi
- Sosyallik: Başkalarına yardım etme, saygı ve sempati duyma becerisi
Blog’a her gün eklenen yeni yazılar ve Montessori etkinlikleri için Abone bölümünden abone olmayı unutmayın. Yeni yazıları mailinizden takip edin…